วันพุธที่ 26 มีนาคม พ.ศ. 2557

คุณภาพของคนนั้นสำคัญกว่าความรัก

วันนี้ เราโด้รับการอบรมจากน้าของเราว่า ความรับผิดชอบต่อหน้าที่สำคัญกว่าความรัก

เพราะอะไร ? เราทำเสียงประชดว่า “ ต่อให้หนูรักน้ามากแค่ไหน ก็ไปกันไม่ได้ใช่ไหม

ตราบใดที่เราทำหน้าที่ของเราไม่สมบูรณ์พร้อม ”

น้าก็ตอบเราว่า “ เธอลองคิดดูแล้วกันต่อไปในอนาคต เธอจะเลือกอะไรระหว่างปัจจัยสี่

หรือความรักจากผู้ชาย ” เราตอบไปว่า “ ขาดปัจจัยสี่ เราก็จะตายน่ะดิ ”

“ ก็ระหว่างของกินที่เหลือเป็นจานสุดท้ายของบ้านกับผู้ชายที่เธอรักคนเดียวในชีวิต

เธอจะเลือกอะไร ”

น้าถามเรากลับมา แล้วเราก็อึ้งอีกแล้ว...

เราก็ถามต่อ “ แต่ผู้หญิงบางคนเค้าให้ความรักเหนือความรับผิดชอบนะ ต่อผู้ชายเลวๆเชี่ยๆ

แค่ไหน เค้าก็อยู่กันได้สบายบรื้อออนี่นา ”

“ งั้นเธอลองดูดีๆ ” น้าอมยิ้ม “ แม่เธอเค้าเลือกพ่อเธอด้วยความรักเป็นไง ล่มมมม ”

“ เอ้อนั่นดิ ” เราหัวเราะแฮะๆ

“ แล้วเธอติวให้น้อง สมมตินะ โต๊ะกว้างๆ เลยเนี่ย ระหว่าง เด็กขี้เหร่แห้งๆ

จนๆ แต่มีความอดทนและอยากเรียนหนังสือ

กับเด็กหน้าตาสะสวยน่ารัก ที่มันเอาแต่เล่นตลกๆ

เอาแต่คุยโน่นคุยนี่ เธอจะเลือกใคร...”

“ หนูก็ว่า เอาเด็กตั้งใจเรียนไว้สอนดีกว่า ปั้นได้ง่ายจ้ะ ”

น้าเราก็ยิ้มแป้นให้ “ นี่แหละ คุณภาพของคน ที่เธอต้องการไง ”

“ แล้วพวกคนที่ถือความรักเหนือสิ่งใด แบบเอาหวานๆ จีบๆ กันตลอดเวลาล่ะน้า ”

น้าเราหัวเราะ “ มันเป็นกิเลสลูก กิเลสที่ทำให้มนุษย์ไม่บรรลุนิพพานและวนเวียนอยู่อย่างนี้

น้าสอนเรื่อง หน้าที่ ก็คือ ศีล ใช่ไหมลูก ศีล ก็คือภาษาชาวบ้านเลยนะ คือ หน้าที่เรา ”

เราก็พยักหน้ารับไปอย่างนั้นแหล

“ ถ้าปฏิบัติตามหน้าที่ เราจะมีความสุขจริงไหมล่ะ ”

น้าเราก็บอกแค่ว่า....ทุกอย่างอยู่ที่เธอเลือก...

คุณภาพชีวิตกับความรัก เธอจะเลือกอะไร...